Mijn eenzaamheid bij angst en paniek

‘Liesje, ga je mee? We gaan naar The Phantom of the Opera en van tevoren een hapje eten in Scheveningen, leuk als je ook meegaat!’ roept een vriend.

Ik twijfel, zoals áltijd: ‘Nou, ik weet niet hoor, stamel ik.’

Smoesjes, rampscenario’s en ‘wat als… gedachtes‘ buitelen over elkaar. Heb ik een excuus? Wat als ik daar ga flauwvallen? Wat als ik niet lekker word en naar huis wil? Wat als ik moet overgeven in de auto? Ik word al misselijk bij de gedachte.

Pfff, ik word er moedeloos van. Waarom kan ik niet oprecht en volmondig: ‘ja, gezellig!’ zeggen?

Mijn angst en paniek heeft ervoor gezorgd dat ik me vroeger vaak eenzaam voelde, doordat ik:

• sociale situaties vermeed omdat ik bang was voor een paniekaanval en omdat ik mij ongemakkelijk voelde in gezelschap. Hierdoor zat ik vaak thuis terwijl mijn vrienden een gezellige tijd hadden.
• Mij schaamde voor de angst en paniek en bang was voor afwijzing, waardoor ik mijn gevoelens voor mezelf hield.
• Constant aan het vechten was tegen de angst en paniekgevoelens. Dit vrat energie. Het zorgde ervoor dat, zelfs áls ik durfde, de energie ontbrak om sociale contacten te onderhouden.
• Niemand tot last wilde zijn en hierdoor sociale contacten meed.
• Door alle negatieve gedachten en doemscenario’s in mijn hoofd, niet echt kon genieten van sociale activiteiten. Ik hechtte er daarom ook niet zoveel waarde aan.

Herkenbaar?

Natuurlijk, achteraf praten is altijd makkelijk maar als ik toen wist wat ik nu weet, dan had ik het volgende gedaan:

• Ik had niet langer sociale situaties gemeden maar juist mijn angsten onder ogen gezien.
• Ik had open kaart gespeeld naar mijn vrienden en ouders toe. Ze zouden me gesteund hebben.
• Ik had beter voor mezelf gezorgd door gezonder te eten en meer slaap te pakken.
• Ik had mijn ambities op handbalniveau bijgesteld. Ik sportte namelijk extreem veel om op het hoogste niveau te handballen. Om écht door te breken ontbrak het echter aan talent. Dat kon ik maar moeilijk accepteren en zorgde voor veel stress.
• Ik had meer ontspanning gezocht in yoga, meditatie en leuke dingen doen.
• Ik had eerder hulp gezocht bij een ervaringsdeskundige met wie ik een klik had, nadat ik bij de psycholoog niet verder kwam.

Als ik bovenstaande punten eerder in mijn leven had geïntegreerd, dan weet ik zeker dat het geen 20 jaar had geduurd voordat ik mijn angst en paniek had overwonnen.

Die overwinning gun ik jou véél eerder. Profiteer van mijn kennis en ervaring.

Laat mijn verhaal jou inspireren.

Jij bent het waard.

Liefs van mij

Opdracht: welke eerste stap richting het overwinnen van je angst en paniek ga jij zetten? Deel het gerust met me door me te mailen of een afspraak in te plannen voor een gratis 1 op 1 sessie.