Hoe zorg je ervoor dat je naaste met dementie zo lang mogelijk thuis kan wonen?
Stel je voor
Je bent altijd heel duidelijk en standvastig geweest. Je wilt je huis alleen tussen 6 planken verlaten. Naar een verzorgingstehuis? Echt niet. Geen discussie over mogelijk.
Maar, ook al wil ik het niet toegeven, echt lekker gaat het thuis niet meer. Koken, het aanzetten van de televisie, het vinden van je sleutels, Het waren altijd eenvoudige handelingen maar ik merk steeds vaker dat het mij niet lukt. Heel vervelend.
Mijn gedrag verandert door de ziekte dementie, zo ook mijn vermogen om mijn eigen leven te organiseren en te structureren.
Ondanks dat ik het niet wil toegeven, heb je ik hier soms hulp en hulpmiddelen bij nodig.
Ik heb namelijk steeds vaker moeite met het gebruik van de afstandsbediening van de televisie of het gebruik van de magnetron of radio. Help mij dan door memoblaadjes of stickers over de knopjes, die ik toch niet gebruik, te plakken. Je hebt ook speciale afstandsbedieningen voor ouderen. Simpel en overzichtelijk, daar hou ik van.
Een grote agenda helpt mij om alle afspraken in te noteren en geven mij houvast. Dit in combinatie met een dementieklok die naast de tijd ook de dag van de week en datum laat zien.
Als ik ontregelt raak, dan ontregelt vaak alles: medicatie, dagritme, tijdig eten enzovoort en dát willen wij beide niet.
Wat mij ook steeds vaker overkomt is dat ik mijn portemonnee, bril of sleutels kwijt ben. Super irritant en doodvermoeiend om altijd maar weer op zoek te moeten. Laatst vond ik na uren zoeken mijn portemonnee in de koelkast. Hoe die daar terecht is gekomen?
Sinds mijn dochter een vaste plek heeft aangewezen voor mijn bril en sleutels gaat het een stuk beter. Ik grijp nog steeds weleens mis gelukkig steeds minder vaak.
Hierdoor hoef ik mijn dochter minder vaak te bellen met de mededeling dat ik mijn sleutels wéér kwijt ben en ik de televisie wéér niet aan krijg. Ze heeft het al zo druk met haar gezin.
En weet je; ik heb net als ieder ander mens, mijn eigen waarden en normen als het gaat om de netheid en opgeruimdheid van een huis. Na het overlijden van mijn lieve vrouw was ik al niet zo opruimerig. Nu mijn dochter een deel van het huishouden heeft overgenomen, heeft zij de neiging om het meteen wat opgeruimder en netter dan gebruikelijk te maken.
Hoe goed bedoeld ook, het is niet fijn. Ik voel me niet thuis en ben niet gewend om in een opgeruimd huis te leven. Ik hou van rommel om me heen.
Ik snap natuurlijk óók nog wel dat hygiëne belangrijk is. Dat de wc en keuken schoon moeten zijn en dat er in de koelkast geen bedorven kant en klaar maaltijd hoort te staan. Laat staan dat ik die ook nog opeet. Een avondje op de wc doorbrengen met flinke diarree is immers voor niémand een feestje.
Benieuwd wat er nog meer allemaal mogelijk is om mijn leven én dat van mijn lieve dochter wat dragelijker te maken? Kijk eens op de website van Vilans voor onafhankelijke informatie over hulpmiddelen.
***
Heb jij tips of wil je ervaringen delen? Plaats ze hieronder.